Περιγραφή των φυτών που υπάρχουν στον κήπο του σχολείου μας

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        4. Το φυτό με τα "κέρινα" άνθη

    Το φυτό Hoyacarnosa ή αλλιώς “φυτό κερί” ευδοκιμεί στην Ασία και την Ωκεανία και χρησιμοποιείται κυρίως σαν διακοσμητικό. Τα άνθη του έχουν ανοιχτό ροζ χρώμα και σχήμα αστεριού. Το φυτό αυτό έχει μια μοναδική ιδιότητα, που του έδωσε το ονομά του, καθώς εκκρίνει μια παχύρευστη κηρώδη ουσία που κάνει τα άνθη του να φαίνονται κέρινα.

 

 

 

 

        5.ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ

    Ο βασιλικός είναι ένα από τα δημοφιλέστερα βότανακαι η επιστημονική ονομασία του είναι Ocimumbasilicum. Ο βασιλικός είναι ποώδες, μονοετές ή πολυετές φυτό 20-100εκ., με φύλλα μέχρι 10εκ. μακρόστενα, μυτερά και διαφέρουν σε μέγεθος και σχήμα (ο πλατύφυλλος, ο κατσαρός, ο μεγαλόφυλλος, και ο μελανόφυλλος).

Από ποικιλία σε ποικιλία  πράσινα  ή μελανωπά τα άνθη είναι μικρά άσπρα ή ροζ  στις κορφές των βλαστών. Αξίζει να αναφέρουμε ότι υπάρχουν περισσότερες από 60 ποικιλίες βασιλικού. Ανάλογα τα είδη έχει και διαφορετική ονομασία όπως αθάνατος, πλατύφυλλος, σγουρός , κλπ.

 Η λέξη «βασιλικός», προέρχεται από το Ελληνικό«βασιλεύς», που σημαίνει «βασιλιάς», και που εδώ εννοείται ο Ιησούς Χριστός, καθώς έχει συνδεθεί με τηνΎψωση του Τιμίου Σταυρού (Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ )
Αποξηραμένος βασιλικός:

 

 

 

 

 

 

Ο βασιλικός χρησιμοποιείται φρέσκος στις μαγειρεμένες συνταγές.

Οι σπόροι των διαφόρων ποικιλιών του βασιλικού, όταν εμποτιστούν στο νερό, γίνονται ζελατινώδεις και χρησιμοποιούνται σε Ασιατικά ποτά και επιδόρπια. Χρησιμοποιείται στη λαϊκή φαρμακευτική ως βότανο, στην Αγιουρβέντα, σαν αφέψημα αλλά και σαν αιθέριοέλαιο με σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες, στην αρωματοθεραπεία και σαν καλλυντικό στο μπάνιο.

 

 

        6.ΦΡΥΓΑΝΑ

    Τα Φρύγανα  είναι χαμηλοί θάμνοι οι οποίοι καλύπτουν εδάφη της Αττικής και γενικότερα της νησιωτικής χώρας και Κρήτης, σε λόφους έως 500,00μ υψόμετρο. 
Το όνομα τους  προέρχεται από την αρχαιότητα από τον Θεόφραστο τον Ερέσιο. 
Θεωρούνται αρωματικοί θάμνοι και πολλοί από αυτούς είναι γνωστοί από την αρχαιότητα για τις φαρμακευτικές ιδιότητες τους. Την άνοιξη βάζουν τα καλά τους ενδύματα με τα ωραιότερα  και ευωδιαστά κίτρινα, μπλε, άσπρα και ροζ άνθη τους, απελευθερώνοντας τα αιθέρια έλαια στην ατμόσφαιρα, και ομορφαίνουν τις πλαγιές στους λόφους των νησιών μας. Το καλοκαίρι με τις ψηλές θερμοκρασίες, στις βραχώδεις ασβεστολιθικές πλαγιές, τα φρύγανα παίρνουν ένα ξηρό και ανοικτό κίτρινο γκρι χρώμα, με πολύ χνούδι στους χλωρούς βλαστούς τους, περιμένουν το χειμώνα, ρίχνοντας πέρα δώθε τους σπόρους τους και προβάλλοντας τα μυτερά ξηρά αγκάθια. 
Τα φρύγανα είναι αγκαθωτοί και χαμηλοί θάμνοι που καλύπτουν τους λεγόμενους φρυγανότοπους, συνήθως φύονται μετά από πυρκαγιές, και ίσως είναι, αν δεν συνεχισθεί η ανθρώπινη παρέμβαση, ένα βήμα πριν την ερημοποίηση του τόπου. Τα φρύγανα είναι η άμυνα της γης, συγκρατούν το χώμα, και μπορεί να αποτελέσει την αναβάθμιση του οικοσυστήματος. Σιγά σιγά φύονται μεγαλύτεροι θάμνοι, και μικρά πεύκα, και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις του δάσους μέσα στα επόμενα τριάντα χρόνια.

Τα πιό γνωστά φρύγανα είναι : το θυμάρι, η λαδανιά, η αγούθουρα, το φασκόμηλο, το ρείκι, ο ασπάλαθος, το σπαράγγι, ο ασφόδελος, κλπ.

 

 

 

 

        7. ΛΕΒΑΝΤΑ

    Η λεβάντα (Lavandula) είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών. Το γνωστότερο γένος είναι η λαβαντούλα, που περιλαμβάνει γύρω στα 25 είδη. Είναι ιθαγενές των παραμεσόγειων περιοχών. Επίσης, απαντάται στα Κανάρια Νησιά, στην Ινδία και σε άλλες ασιατικές χώρες. Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν τα φύλλα της χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και επίσης για τη θεραπεία νευρασθενειών. Έχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην επούλωση τραυμάτων. Σεμεγάλες δόσεις η λεβάντα δρα ως υπνωτικό και ναρκωτικό. Οι ιαματικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και αναφέρονται στο Διοσκουρίδη, τον Πλίνιο και το Γαληνό.
 

Πρόκειται για φυτό φρυγανώδες και πολύκλαδο, με όρθιους βλαστούς που φύονται από τη βάση. Είναι, συνεπώς, θάμνος, με ύψος 30 έως 80 εκατοστά. Έχει γκριζοπράσινα φύλλα, στενά λογχοειδή. Οι ανθοφόροι βλαστοί καταλήγουν σε ταξιανθία τύπου στάχεος.

Το αιθέριο έλαιο της λεβάντας χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, τη σαπωνοποιία και στη φαρμακευτική ως τονωτικό και αντικαταρροϊκό. Κύριο συστατικό του είναι η χημική ένωση οξικό λιναλύλιο. Εκτός αυτού, περιέχει αλκοόλες.

Η συγκομιδή για παραγωγή αιθέριου ελαίου γίνεται όταν το άνθος έχει ωριμάσει και το κάτω μισό έχει ανοίξει. Πρέπει να γίνεται έγκαιρα γιατί  πέφτει η ποιότητα του, δεν πρέπει να γίνετε  σε πολύ ζεστό καιρό  αλλά ούτε και σε συνθήκες ανέμου γιατί χάνονται σημαντικές ποσότητες ελαίου με την εξάτμιση.  Τα κλάδεμα γίνετε συνήθως μετά τη συγκομιδή.

 

        8. ΠΕΛΑΡΓΟΝΙΟΝ

    Το πελαργόνιο ανήκει στην οικογένεια των γερανοειδών και σε αυτό πάνω από διακόσια είδη πολυετών, παχύφυλλων ποωδών. Τα φυτά αυτά τα συναντάμε ευρέως στην κηποτεχνία λόγω της πλούσιας και συνεχούς ανθοφορίας τους. Είναι συνυφασμένα με την Ελληνική παράδοση αφού τα συναντάμε σχεδόν στους περισσότερους Ελληνικούς κήπους και κυρίως στις γλάστρες.Πολύ συχνά συγχέεται με το γένος Γεράνιον . Έτσι τα είδη του γένους Pelargonium πολύ συχνά τοποθετούνται στο γένος  Γεράνιον  και αποκαλούνται από πολύ κόσμο ως γεράνια. Στην πραγματικότητα όμως τα δύο γένη είναι ξεχωριστά. Τα πελαργόνια  κατάγονται  από τη Νότιο Αφρική. έχουν πτεροσχιδή φύλλα που αναδίδουν ένα έντονο άρωμα, ενώ τα άνθη τους, σε αντίθεση με τα γεράνια, είναι εμφανισιακά ασήμαντα.  Θέλουν φως, καθαρό αέρα και ζέστη το καλοκαίρι και πιο δροσερό χειμώνα.

Ρίξτε τους λίπασμα κάθε 2 βδομάδες και κόψτε τα μαραμένα άνθη. Την άνοιξη ή το φθινόπωρο κλαδέψτε τα και αλλάξτε τους γλάστρα. Μπορείτε να τα πολλαπλασιάσετε με τα μοσχεύματα που κόψατε κατά το κλάδεμα. 
Τα πιο γνωστά είδη του γένους Pelargonium είναι:

Το πελαργόνιο το αλπικό, το αειθαλές, το δρυόφυλλον, το καρδιόφυλλον, το παράκτιον κλπ. Είναι αειθαλές με κρεμαστή ανάπτυξη. Τα άνθη του είναι μονά η διπλά, πέντε με οκτώ μαζί σε ταξιανθίες, και σε διάφορα χρώματα. Ανθίζει συνέχεια από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα την άνοιξη. Είναι ανθεκτικό στις προσβολές από εχθρούς, ασθένειες  στην ξηρασία και δεν είναι απαιτητικό σε θρεπτικά στοιχεία.

        9. ΑΛΟΗ

     Η αλόη αέρα (AloeVera) είναι ένα αρχαίο φυτό που φυτρώνει στις ερήμους και μοιάζει με μικρό κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών, όπως το σπαράγγι το κρεμμύδι και το σκόρδο. Περιέχει πάνω από 150 συστατικά  Στην αρχαιότητα, την αποκαλούσαν <<Bότανο της Αθανασίας>>.

Οι θεραπευτικές της ιδιότητες ήταν γνωστές στους αρχαίους Αιγυπτίους, που την απεικόνιζαν στα ιερογλυφικά τους. Mία από τις πιο φημισμένες αναφορές που την αφορούν είναι αυτή του Xριστόφορου Kολόμβου, που έγραψε: <<Tέσσερα φυτά είναι απαραίτητα για την υγεία του ανθρώπου: το σιτάρι, η άμπελος, η ελιά και η αλόη βέρα. Tο πρώτο τον τρέφει, το δεύτερο αναζωογονεί το πνεύμα του, το τρίτο τού χαρίζει αρμονία, το τέταρτο τον θεραπεύει>>

    H αλόη ανήκει στην οικογένεια των Liliaceae. To γένος αυτό περιλαμβάνει περισσότερα από 350 είδη, από τα οποία μόνο δύο είναι σημαντικά για την καλλιέργεια της αλόης για θεραπευτική και κοσμητολογική χρήση. Tα φύλλα της αλόης είναι χοντρά, χυμώδη και σαρκώδη και μπορούν να παρουσιάζουν μεγάλη διαφορά ως προς το μέγεθος (από 20 μέχρι 60 εκατοστά). Aπό το κέντρο του φυτού βγαίνει μια ταξιανθία λουλουδιών με ζωηρά χρώματα  ανάλογα με την ποικιλία του φυτού. Η αλόη ,όπως όλα τα παχύφυτα, μπορεί να αντέξει μεγάλες περιόδους ξηρασίας, ωστόσο η υπερβολική ξηρασία έχει τελικά αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη του φυτού. Η καλύτερη εποχή για το φύτεμα είναι από το Μάρτιο έως τον Ιούλιο. Το φυτό μετά τον δεύτερο χρόνο βγάζει παραφυάδες  που μπορούμε να μεταφυτεύσουμε. Το φυτό στα τέσσερα χρόνια βγάζει ένα κίτρινο λουλούδι και τότε είναι η περίοδος που μπορούμε να κόβουμε τα φύλλα γιατί τώρα έχει συμπληρώσει τα διακόσια και πλέον συστατικά που χαρακτηρίζουν το φυτό.

        10. ΣΚΥΛΑΚΙΑ

    Άλλο ένα φυτό που σίγουρα είχε η γιαγιά σου ή η μαμά σου στον κήπο ή στις γλάστρες της είναι το σκυλάκι. Γουφ-γουφ. Το καλό μας το σκυλάκι δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα. Θα μεγαλώσει, θα ανθίσει, θα ρίξει σπόρο, την επόμενη χρονιά θα δεις και τα παιδάκια του να μεγαλώνουν παραδίπλα. Οικογένεια Χωραφά ένα πράγμα. Το χειμώνα δε θα παγώσει όσο κρύο κι αν κάνει. Το βρίσκεις κι αυτό στα μαγαζιά με λουλουδάκια. Είναι εκεί, σε περιμένει. Κουνάει την ουρά του από τη χαρά του. Ευδοκιμεί σε θέσεις με άπλετο φώς, και μέτριο έδαφος. Το ύψος του φτάνει τα 1.2m.

 

        11. SEMPREVIVA

     Στο πανέμορφο νησί της Αφροδίτης, τα Κύθηρα, λένε ότι το αγριολούλουδο με τα μικροσκοπικά κατακίτρινα ανθάκια που φυτρώνει στα απόκρημνα βράχια. Κόβεται μα ποτέ δεν μαραίνεται. το όνομα του προέρχεται από την Ιταλική λέξη<>που σημαίνει πάντα και τη μετοχή του ρήματος <>που σημαίνει ζώ,

Δηλαδή <<ζωντανό για πάντα>> .Όσοι το αποκτούν σαν ενθύμιο το κρατούν παντοτινά σαν μυστικό αληθινής αγάπης, που ζει για πάντα. Συνδέεται με τον μύθο του Πάρη και της ωραίας Ελένης

 

        12. ΡΙΧΟΣΠΕΡΜΑ

     Το ριχόσπερμα είναι μια πολύ καλή επιλογή για ένα ηλιόλουστο μπαλκόνι. Αναπτύσσεται γρήγορα, έχει λεπτό, υπέροχο άρωμα και δεν έχει πολλές απαιτήσεις. Κάποιοι το μπερδεύουν με το γιασεμί.

 

        13. ΓΙΟΥΚΑ

    Είναι φυτό που ήρθε στη χώρα μας από το Μεξικό. Είναι κατάλληλο για βραχόκηπους , είναι ανθεκτικός και καθόλου απαιτητικός. Τα γιούκα αγαπούν τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο. Ποτίζεται περίπου μια φορά την εβδομάδα με λίγο νέρο και αραιότερα τον χειμώνα. 

Όταν φτάσει στην ωριμότητα βγάζει το καλοκαίρι σε ταξιανθία, μεγάλα άσπρα λουλούδια σε σχήμα καμπάνας.

        14. ΦΥΚΟΣ

    Η λατινική του ονομασία είναι Fukusκαι ανήκει στην οικογένεια των φυκοειδών.

 Περιλαμβάνει 750-850 είδη αειθαλών κυρίως δένδρων, θάμνων και αναρριχώμενων φυτών. Τα περισσότερα κατάγονται από τροπικές και υποτροπικές περιοχές της Μικράς Ασίας, της Αφρικής, της Αμερικής και της Αυστραλίας. Η γεωλογική τους ηλικία είναι μεταξύ 60 και 80 εκατομμύρια έτη. Περιέχουν μία πυκνόρρευστη, γαλακτώδη ουσία (latex), η οποία είναι ερεθιστική για το δέρμα και τα μάτια, ενώ αναφέρεται και σαν θανατηφόρα μετά από κατάποση. Γονιμοποιείται με ένα συγκεκριμένο είδος σφήκας.

 

        15. ΓΙΑΣΕΜΙ

    Υπάρχουν 300 είδη περίπου στις εύκρατές και θερμές χώρες της γης. Είναι θάμνος αναρριχώμενος, αειθαλής αλλά και φυλλοβόλος. Τα φύλλα του είναι απλά η τρίφυλλα και πτερωτά. Τα άνθη του είναι στα περισσότερα είδη λευκά αλλά υπάρχουν και κίτρινα, ροζ, γαλάζια, μπλέ,και λευκά-ροζ Είναι αρωματικά φυτά που αναδύουν ένα πολύ γλυκό και ευχάριστο άρωμα. Ανήκει στην οικογένεια των ελαιοειδών. Πιστεύεται ότι προέρχεται από τα Ιμαλάϊα, τη δυτική Κίνα και το Θιβέτ.Καλλιεργούνται σαν διακοσμητικά φυτά αλλά και για βιομηχανικούς σκοπούς για να χρησιμοποιηθούν στην αρωματοποιία. Από το γιασεμί εξάγεται το αιθέριο έλαιο γνωστό σαν ιασμέλαιο. ,Ίασμος Γνωστά είδη είναι: Ίασμος ο θαμνώδης,Ίασμος ο φαρμακευτικός,Ίασμος ο ταπεινός,,Ίασμος ο μεγανθής,Ίασμος ο αραβικός,κλπ. Το γιασεμί συμβολίζει την αγάπη, τη ζωή, την ευτυχία, τηνελπίδα. Σε κάποιες χώρες είναι εθνικό σύμβολο.

        16. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ

    Η μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και σχημάτων, αλλά και η πλούσια ανθοφορία τους είναι οι βασικοί λόγοι που τους εξασφαλίζουν πάντα μία θέση στον κήπο ή τη βεράντα. Τα διάφορα είδη τριανταφυλλιάς προσφέρονται, άλλωστε, για διάφορες χρήσεις και ανάγκες. Οι πιο συνηθισμένες είναι οι θαμνώδεις, αλλά υπάρχουν και τριανταφυλλιές σε μορφή δέντρου, είδη αναρριχώμενα, εδαφοκάλυψης, ακόμα και πολύ χαμηλής ανάπτυξης. Η ανθοφορία τους αρχίζει την άνοιξη, διαρκεί μέχρι το χειμώνα και ανάλογα με το είδος και την ποικιλία είναι εντυπωσιακή, σε διάφορα χρώματα και με διαφορετικής έντασης άρωμα. Επειδή είναι φυτά αρκετά ανθεκτικά στο κρύο, μπορούν να φυτευτούν σε περιοχές με διαφορετικές θερμοκρασίες. 

Η τριανταφυλλιά χρειάζεται υγρό και δροσερό έδαφος για να αναπτυχθεί και να δώσει πλούσια ανθοφορία. Καλό είναι, λοιπόν, να την ποτίζετε συχνά με τόσο νερό όσο χρειάζεται για να διατηρείται το έδαφος υγρό σε αρκετό βάθος.

Το κλάδεμα της τριανταφυλλιάς γίνεται αφού περάσουν τα μεγάλα κρύα και πριν ξεκινήσει η νέα βλάστηση. Ανάλογα με την πε­ριοχή, αυτό μπορεί να γίνει μέσα Ιανουαρίου μέχρι μέσα Φεβρουαρίου. Οι τριανταφυλλιές προσβάλλονται τόσο από διάφορα έντομα όσο και από μυκητολογικές ασθένειες. Δεν πρέπει να ξεχνάτε να παρακολουθείτε τα φυτά σας συχνά και να επεμβαίνετε έγκαιρα όπου χρειάζεται, πριν επεκταθεί η προσβολή. 

 

        17. ΜΟΥΣΜΟΥΛΙΑ

    Η μουσμουλιά η μέσλιπος είναι αειθαλές δένδρο. Εισήχθη στη Μεσόγειο στα τέλη του 17^ου αιώνα , αλλά άρχισε να καλλιεργείται
συστηματικά στα μέσα του 18^ου αιώνα. Θεωρείται από τα πλέον αρχαία φυτά με καταγωγή από την Ιαπωνία και την Κίνα Σήμερα καλλιεργείται για το νόστιμο κίτρινο καρπό της το μούσμουλο αλλά και σαν καλλωπιστικό για το πλούσιο της φύλλωμα. Το ύψος του φτάνει τα 8 μέτρα. Τα φύλλα του είναι μεγάλα και δερματώδη, σκληρά πράσινα στο πάνω μέρος και ελαφριά πράσινα χνουδωτά στο κάτω. Τα άνθη της μουσμουλιάς είναι λευκοκίτρινα με ευχάριστη οσμή πικραμύγδαλου και σχηματίζουν βότρυς με πυκνό χνούδι. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπορά και το φυτό αναπτύσσεται εύκολα, αλλά και με εμβολιασμό των συγγενικών δέντρων της κυδωνιάς και της μεσπιλιάς. Το δέντρο ανθίζει από το Σεπτέμβριο ως το Δεκέμβριο και δίνει ώριμους καρπούς από τον Απρίλιο ως το Μάιο. Η καρποφορία του δέντρου αρχίζει από τον 6ο – 7ο χρόνο της ζωής του , ενώ σε πλήρη καρποφορία είναι μετά τον 12ο χρόνο. Η μουσμουλιά είναι ανθεκτική στο ψύχος και στη ζέστη.

 

        18. ΔΙΑΦΕΝΜΠΑΧΙΑ

    Η διεφενμπάχια είναι ένα από τα ομορφότερα φυτά εσωτερικού χώρου. Προέρχεται από τις τροπικές περιοχές της αμερικανικής ηπείρου.Υπάρχουν δεκάδες είδη με πυκνό πράσινο η δίχρωμο ωχροπράσινο χρωματισμό. Την άνοιξη και μετά από μερικά χρόνια μπορεί να ανθίσει  με εντυπωσιακά άοσμα άνθη κρεμώδους λευκού χρώματος τα οποία μοιάζουν με κρίνα. Είναι φυτά που θέλουν υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία και γόνιμο έδαφος. Είναι φυτό που μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα αλλεργικά, σε άτομα που έχουν προδιάθεση και έρθουν σε άμεση  επαφή με τους χυμούς του χωρίς προστασία. Εάν ποτέ σπάσει ο κορμόςμπορεί να δημιουργήσει μελλοντικά νέα στελέχη, αφού το σπασμένο τμήμα αφεθεί για περίπου έξι ώρες να ξεραθεί το τραύμα και στη συνέχεια να φυτευτεί καταλλήλως με σκοπό να δώσει νέο φυτό, εάν βέβαια επιζήσει και ριζοπιάσει.

        19. ΜΥΡΤΙΑ

     Η μυρτιά είναι είδος φυτού που ανήκει στο γένος μύρτος και στην οικογένεια των Μυρτοειδών. Το γένος μύρτος περιλαμβάνει γύρω στα 75 είδη, τα οποία ευδοκιμούν σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Στην Ελλάδα απαντάται η μύρτος η κοινή, αυτοφυής ή διακοσμητική. Καλλιεργείται στο ύπαιθρο, σε γλάστρες αλλά και σε θερμοκήπια. Χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στην παρασκευή καλλυντικών και στη φαρμακευτική. Παράγει αιθέριο έλαιο (μυρτέλαιο). Το ανθεκτικό της ξύλο χρησιμοποιείται στη λεπτοξυλουργική και τα κλαδιά της στην καλαθοπλεκτική. Το φυτό ήταν γνωστό από τα αρχαία χρόνια και το αναφέρει ο Διοσκουρίδης.

Η μυρτιά είναι αειθαλής θάμνος, με ύψος που μπορεί να φτάσει ως τα 5 μέτρα. Έχει λευκά άνθη με τον καρπό να είναι ράγα, σχεδόν σφαιρική ή ελλειψοειδής. Τα φύλλα του είναι λογχοειδή, πτερόνευρα, οξύληκτα και αρωματικά. Πολλαπλασιάζεται με σπορά ή και με μοσχεύματα.

        20. ΤΕΥΚΡΙΟ FRUTICANS

     Αειθαλής θάμνος με γκριζωπά φύλλα και μπλε άνθη το καλοκαίρι. Είναι φυτό γνωστό από την αρχαιότητα. Πρόκειται για το πόλιο του Θεόφραστου, που πίστευε ότι προφύλασσε τα ρούχα από τον σκόρο. Αναφέρεται επίσης ότι το χρησιμοποιούσαν για τη γονιμοποίηση των σύκων.Είναι πολυετές φυτό. Έχει βλαστό όρθιο τετραγωνικό, τριχωτό, ύψους 10-30 εκατοστά, φύλλα λογχοειδή-σφηνοειδή, τριχωτά, σχεδόν άσπρα. Είναι αυτοφυές σε άγονα η πετρώδη εδάφη σε όλη την Ελλάδα και σε σε χωράφια φτωχά και μέτριας γονιμότητας. Ανθίζει τον Ιούνιο-Σεπτέμβριο. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο και με παραφυάδες, το φθινόπωρο η την άνοιξη. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοκομικό. Το υπέργειο τμήμα θεωρείται επουλωτικό, αντιπυρετικό, υποτασικό, τονωτικό, διουρητικό, και εντομοαπωθητικό.

 

        21. ΑΜΠΕΛΙΕΣ

 

ΑΜΠΕΛΙΑ ΑΣΠΡΗ (Abelia grandiflora)

    Μέτριος θάμνος, ορθιόκλαδος και με μερικά λυγιστά κλαδιά στην βάση που του δίνουν χαριτωμένη εμφάνιση.

Τα φύλλα, μικρά, σκούρα, στρογγυλά παραμένουν στο δένδρο όλο το χρόνο. Τα άνθη, σε σχήμα σάλπιγγας, άσπρα και ροζ απαλό, αρωματίζουν τον κήπο από το Μάιο και για όλο το καλοκαίρι

Αυτός ο θαυμάσιος θάμνος είναι πολύ εύκολος στην καλλιέργεια του, ιδανικός για νέους κηπουρούς. Εγκλιματίζεται παντού, σε όλα τα εδάφη, ακόμα και κοντά στην θάλασσα. Προτιμά μια θέση στον ήλιο ή ημισκιερή. Πρέπει όμως να προσέξουμε να προστατεύεται αν η θερμοκρασία κατεβαίνει κάτω από -15 ^ο C.  Μπορείτε να τον φυτέψετε δίπλα σε τοίχο που θα κόψει τον αέρα.

Χρησιμοποιείται μεμονωμένα, σε συστάδες ακόμα και για χαμηλούς φράχτες. Διακοσμεί μεγάλους και μικρούς κήπους. Φυτεύεται και σε μεγάλα πιθάρια για βεράντες και μπαλκόνια.

Ανάπτυξη/Ύψος/Χαρακτηριστικά:
Ημιαειθαλής θάμνος / ως 1 μέτρο

Ανθοφορία:
Μάιος - Οκτώβριος

Άνθος:
Άσπρο - απαλό ροζ, αρωματικό

Εδάφη:
Σε όλα

Θέσεις:
Ηλιόλουστες ακόμη και κοντά στη θάλασσα

Αντοχή στο ψύχος:
-15 oC